Ekonomia wellness to termin określający branże umożliwiające konsumentom włączanie działań i stylów życia związanych z wellness do ich codziennego życia. Według Global Wellness Institute (GWI), ekonomia wellness obejmuje jedenaście zróżnicowanych sektorów, takich jak:

• Wellness fizyczny: aktywność fizyczna, fitness, ruch uważny.

• Wellness mentalny: samodoskonalenie, nutraceutyki wspierające mózg, medytacja i uważność, zmysły, przestrzenie i sen.

• Wellness duchowy: praktyki duchowe i poszukiwanie sensu życia.

• Wellness emocjonalny: zarządzanie emocjami i zdrowie psychiczne.

• Wellness społeczny: relacje międzyludzkie i społeczność.

• Wellness środowiskowy: dbanie o otoczenie i środowisko naturalne.

• Wellness zawodowy: równowaga między życiem zawodowym a prywatnym.

• Wellness finansowy: zarządzanie finansami i poczucie bezpieczeństwa finansowego.

• Wellness intelektualny: ciągłe uczenie się i rozwój osobisty.

• Wellness fizyczny: dbanie o ciało poprzez dietę, ćwiczenia i styl życia.

• Wellness emocjonalny: radzenie sobie ze stresem i emocjami.

GWI szacuje, że globalne wydatki na wellness przekroczyły 4 biliony dolarów rocznie od 2017 roku, a w 2023 roku osiągnęły rekordowy poziom 6,3 biliona dolarów, co stanowi ponad 6% globalnego PKB.

Ekonomia wellness rozwija się w szybkim tempie, przewyższając wzrost globalnego PKB, z pozytywnymi wynikami nawet w latach globalnych spowolnień gospodarczych. Wzrost ten napędzany jest rosnącym zainteresowaniem konsumentów takimi aspektami jak:

• Ćwiczenia fizyczne.

• Zdrowe odżywianie.

• Samoopieka.

• Uważność.

• Redukcja stresu.

• Zdrowe starzenie się.

• Medycyna komplementarna.

• Holistyczne podejście do zdrowia.

Dla coraz większej liczby konsumentów wellness staje się istotnym systemem wartości, wpływającym na codzienne decyzje i styl życia. Obejmuje to takie kwestie jak:

• Jakość i sposób przygotowania spożywanych posiłków.

• Radzenie sobie ze stresem i poprawa zdrowia psychicznego.

• Włączanie ruchu do codziennych aktywności.

• Świadomość ekologiczna.

• Pragnienie nawiązywania głębszych relacji.

• Dążenie do samorealizacji i szczęścia.

GWI po raz pierwszy zdefiniował i zmierzył ekonomię wellness w 2014 roku w raporcie “Global Wellness Economy Monitor”. Od tego czasu instytut prowadzi oryginalne badania, definiując i kwantyfikując siedem sektorów w ramach ekonomii wellness, takich jak:

• Nieruchomości wellness.

• Wellness w miejscu pracy.

• Aktywność fizyczna.

• Wellness mentalny.

• Turystyka wellness.

• Spa.

• Źródła termalne i mineralne.

Ekonomia wellness to dynamicznie rozwijający się sektor, który odgrywa coraz większą rolę w globalnej gospodarce, odpowiadając na rosnące zapotrzebowanie konsumentów na zdrowie, równowagę i dobrostan w różnych aspektach życia.